Niemand kan jou een rot gevoel geven zonder jouw toestemming!

Als je mensen vraagt waarom ze zich op een bepaalde manier voelen, beschrijven ze standaard een situatie. Ik ben chagrijnig, want de kinderen luisterden vanochtend niet! Of ik ben gespannen, want er zijn weer onverwachte ontwikkelingen op het werk! Ik ben gestrest want ik moet nog zoveel doen vandaag! Elke keer wordt een situatie gekoppeld aan een gevoel of stemming die we op dat moment ervaren.

Het grappige is, dat we dit ook nog eens bij elkaar bevestigen. Want wat doe je regelmatig als een collega vertelt dat ze niet lekker in haar vel zit vanwege problemen aan het thuisfront? Aangeven dat je het je kunt voorstellen en dat ze sterk moet zijn of moet volhouden.

Deze reacties zijn natuurlijk goed bedoeld, maar eigenlijk werkt het averechts. Door te bevestigen dat de emotie of stemming het directe gevolg is van de gebeurtenissen die iemand meemaakt, geef je aan dat de ander er niets aan kan doen. We ontkennen daarmee eigenlijk ieders verantwoordelijkheid.

Want eigenlijk zijn die verbanden niet rechtstreeks. In exact dezelfde situatie zie je personen anders reageren. Stel, je hebt het al aardig druk op het werk en je leidinggevende geeft je nog een aantal extra taken. De een zal dit zien als een uitdaging omdat dat nog meer organisatie vergt en je hier als persoon in kan groeien. De ander wordt hier erg oncomfortabel van en ziet voor zich hoe zij nog meer uren op het werk moet doorbrengen. Weer een ander is hier blij mee, want je krijgt alleen extra taken als je het blijkbaar goed doet. Weer een ander trekt de conclusie dat de leidinggevende absoluut geen oog heeft voor mijn huidige prestaties. Anders zou je er toch nooit nog meer taken bij gooien?! Kortom: de een voelt zich uitgedaagd, de ander voelt zich gewaardeerd, weer een ander ervaart stress en weer een ander krijgt een negatief beeld over zijn leidinggevende. Maar wie heeft er nou gelijk?

Telkens als we iets meemaken, hebben we de neiging om daar iets van te vinden. En de betekenis die jij geeft bepaalt vervolgens een groot deel van je emoties en stemming. Hoe jij je voelt is nooit direct het gevolg van wat je meemaakt. Het is niet zo dat er een soort afstandsbediening is voor jouw emoties, waardoor ze op afstand kunnen worden bediend. Jij creëert namelijk je eigen emoties, niemand anders! Jij bent degene die jezelf blij maakt of juist verdrietig. Jij creëert de stress in je lichaam, maar bijvoorbeeld ook het gevoel van de geluk.

De manier waarop jij betekenis geeft aan situaties is dus erg belangrijk. Zelden staan we hier bij stil, want het zijn automatische patronen geworden. De kunst is om hier vanaf nu bewust bij stil te staan en ook te bepalen welke andere betekenis je aan ‘negatieve’ situaties kunt geven.

Wil je weten op welke manier je emoties in jezelf creëert en hoe je de regie over je gedachten kunt nemen?

Lees dan het boek JEZELF de BAAS.